در مقاله حاضر یک مشعل متخلخل تابشی از نوع فلزی مورد تحلیل تجربی قرار گرفته است. دو تخلخل متفاوت به طور تک تک و ترکیبی مورد آزمون قرار گرفته‌اند. دمای سطح و بازده تابشی مشعل به عنوان معیار ارزیابی عملکرد مشعل بررسی شده اند.آزمون‌ها نشان می دهند که با افزایش نرخ آتش دمای سطح مشعل افزایش می‌یابد. این افزایش دما در نرخ آتش‌های کم سریع و با افزایش نرخ آتش کند می‌شود. در محیط‌های با تخلخل یکنواخت (غیر ترکیبی) با افزایش ضخامت محیط، دمای سطح و بازده تابشی مشعل کاهش می‌یابد. همچنین با افزایش تخلخل دمای سطح و بازده تابشی کاهش می‌یابد. بازده تابشی در این موارد با افزایش نرخ آتش ابتدا افزایش یافته و سپس تقریباً ثابت باقی می ماند. در محیط ترکیبی (با دو نوع تخلخل) دمای سطح در یک ضخامت معین بیشترین مقدار را دارد و بازده تابشی با افزایش نرخ آتش ابتدا افزایش یافته و سپس کاهش می‌یابد.
)